Nederlandse ondernemingen beschermen hun ‘know how’ vaak goed door middel van patenten, octrooien en door contractuele vastlegging in allerlei vormen. Als voorbeeld nemen we een Nederlandse franchisegever die in een franchisecontract een Duitse franchisenemer toestemming geeft om onder dezelfde naam of merk te handelen met gebruikmaking van de ervaring en kennis van de franchisegever uit Nederland. Dergelijke betalingen worden vaak ook aangeduid onder de noemer “royalty”.
Wat zegt het Belastingverdrag Nederland-Duitsland over royalty’s?
Het Belastingverdrag Nederland-Duitsland geeft een ruime omschrijving van het begrip “royalty”. Zo is onder andere elk gebruik van een recht op een auteursrecht, een octrooi, een handelsmerk, een model of plan als royalty aan te merken.
Duitsland kent in tegenstelling tot Nederland op royalty-betalingen, zoals in het bovenstaande voorbeeld, een bronbelasting. De Duitse franchisenemer dient dan op de vergoeding aan de Nederlandse franchisegever een bedrag aan bronbelasting in te houden en af te dragen aan de Duitse fiscus. Artikel 12 Belastingverdrag Nederland-Duitsland streeft ernaar om zoveel mogelijk de inhouding van deze Duitse bronbelasting te voorkomen en de ontvangst van de royalty-vergoeding in Nederland bij de Nederlandse ontvanger te belasten. Daarvoor is de aanvraag van een vrijstelling van inhouding uiterst cruciaal.
Hoe kan de inhouding van bronbelasting op royalty-vergoedingen worden voorkomen?
Indien aan een aantal voorwaarden wordt voldaan, kan de inhouding van bronbelasting op de royaltyvergoedingen achterwege blijven en vooraf een vrijstelling bij de Duitse fiscus worden aangevraagd. Kort gezegd wordt de vrijstelling slechts verleend door de Duitse fiscus, indien de Nederlandse ontvanger van de royalty’s een reële onderneming drijft in Nederland, die de royalty’s niet doorbetaalt aan andere (buitenlandse) ondernemingen. De Nederlandse onderneming dient dus de uiteindelijke gerechtigde te zijn.
Het belangrijkste bij royalty’s is de vaststelling van de hoogte van de vergoeding hiervan. Dit zijn lastige exercities, die erop neer komen dat moet worden gehandeld zoals zakelijk handelende “derdenpartijen” onder gelijke omstandigheden handelen. Indien de Nederlandse onderneming een Duits filiaal of Duitse vertegenwoordiger heeft, die als vaste inrichting in Duitsland kwalificeert, dan dient te worden nagegaan of de royalty-vergoeding moet worden gealloceerd aan deze Duitse vaste inrichting in plaats van dat de vergoeding in Nederland dient te worden belast.
Waar moet nog meer op worden gelet bij royalty-betalingen?
Let bij dergelijke vergoedingen tussen verschillende landen altijd op het al dan niet in rekening brengen van btw. Vaak is een verleggingsregeling van toepassing, maar soms ook niet. Dit hangt van de individuele intellectuele prestatie af.
Heeft u vragen op het gebied van onze dienstverlening of anderszins? Indien u ons contactformulier invult, nemen wij zo spoedig mogelijk contact met u op.
