De 30%-regeling is al jarenlang een populaire loonbelastingregeling om buitenlandse werknemers aan te trekken. Veel expats in Nederland maken gebruik van de 30%-regeling en genieten daardoor fiscaal voordeel. Zij kunnen van hun werkgever maximaal 30% van het loon onbelast ontvangen in de vorm van een belastingvrije vergoeding. In de tussentijd zijn er belangrijke wijzigingen doorgevoerd. Zo is de looptijd bijvoorbeeld teruggedrongen van 8 naar 5 jaar. Ook voor 2024 staan er wijzigingen op stapel. Zo zal er onder andere per 1 januari 2024 een maximum voor de vergoeding gaan gelden. Wat dit voor u als werkgever en voor uw werknemers betekent leest u verder in dit artikel.
Wat is de 30%-regeling?
De werkkostenregeling omvat de fiscale spelregels voor alles wat de werkgever aan een werknemer vergoedt of verstrekt. Bepaalde zaken kunnen onbelast worden vergoed of verstrekt. Er geldt een gerichte vrijstelling voor de vergoeding van extraterritoriale kosten. Dit zijn de extra kosten van tijdelijk verblijf buiten het land van herkomst die een werknemer in het kader van zijn dienstbetrekking maakt. Een Nederlandse werkgever kan de werkelijk gemaakte kosten vergoeden of onder voorwaarden gebruikmaken van een forfaitaire vergoeding: de 30%-regeling.
Wanneer de 30%-regeling kan worden toegepast mag de werkgever maximaal 30% van het loon inclusief de vergoeding onbelast uitkeren als nettokostenvergoeding. De 30%-regeling wordt in de meeste gevallen toegepast voor ingekomen werknemers die vanuit het buitenland naar Nederland komen.*
*In bepaalde gevallen kan de 30%-regeling ook gelden voor Nederlandse werknemers die vanuit Nederland worden uitgezonden naar het buitenland, zoals overheidsambtenaren, aangewezen werknemers die worden uitgezonden naar andere continenten, militairen, etc. Hieronder concentreren wij ons op de buitenlandse werknemers die naar Nederland komen.
Welke voorwaarden stelt de regeling aan buitenlandse werknemers?
Een buitenlandse werknemer die naar Nederland komt, moet over specifieke deskundigheid beschikken. Deze specifieke deskundigheid dient op de Nederlandse arbeidsmarkt niet of schaars aanwezig te zijn. De specifieke deskundigheid wordt aanwezig geacht wanneer het loon op jaarbasis meer bedraagt dan € 41.954 (2023). Als de werknemer een kwalificerend masterdiploma of een vergelijkbare buitenlandse titel heeft behaald en jonger is dan 30 jaar, geldt een lagere inkomenseis van € 31.891 (2023). Werknemers die wetenschappelijk onderzoek doen bij bepaalde instellingen en artsen in opleiding tot specialist hoeven niet aan een inkomensnorm te voldoen.
Let op: de hiervoor genoemde bedragen zijn het fiscale loon exclusief de 30%-vergoeding. In de praktijk wordt bij toekenning van de 30%-regeling meestal het afgesproken brutosalaris verlaagd tot 70%.
Voorbeeld: het afgesproken brutosalaris bedraagt € 60.000. De Belastingdienst geeft een 30%-beschikking af. Het brutosalaris wordt € 42.000 en de onbelaste 30%-vergoeding bedraagt € 18.000. Het salaris exclusief 30%-vergoeding voldoet daarmee aan de salariseis.
De tweede voorwaarde is dat de buitenlandse werknemer in de periode van 24 maanden voorafgaande aan de tewerkstelling in Nederland meer dan 16 maanden op een afstand van meer dan 150 kilometer (hemelsbreed) van de grens van Nederland moet hebben gewoond. Werknemers uit België, delen van Duitsland, Luxemburg en Frankrijk worden door dit vereiste geraakt en vallen daardoor buiten de 30%-regeling.
Hoe wordt de regeling toegepast?
Een werknemer die aan de voorwaarden voldoet, moet samen met zijn werkgever een aanvraag indienen bij de Belastingdienst om de 30%-regeling te mogen toepassen. Als de Belastingdienst akkoord gaat, wordt een goedkeurende beschikking afgegeven voor maximaal 5 jaar afhankelijk van verschillende factoren. De werkgever past de 30%-regeling vervolgens toe in de salarisadministratie.
Welke voordelen biedt de 30%-regeling nog meer?
Een expat die in Nederland komt wonen, kan onder de 30%-regeling kiezen voor partiële buitenlandse belastingplicht. Hierdoor wordt de buitenlandse werknemer behandeld als een buitenlands belastingplichtige voor box 2 (inkomen uit aanmerkelijk belang) en box 3 (inkomen uit sparen en beleggen), zodat daaraan gerelateerde buitenlandse inkomsten niet in Nederland worden belast.
Verder kan de 30%-regeling een aantal zaken voor een niet-Europese werknemer vereenvoudigen. Een niet-Europees rijbewijs kan relatief eenvoudig omgezet worden in een Nederlands rijbewijs. Daarnaast zal een niet-Europese medewerker dankzij de 30%-regeling eerder in aanmerking komen voor een verblijfsvergunning in Nederland.
Wat zijn de veranderingen binnen de 30%-regeling?
-
Keuze tussen vergoeding van de werkelijke extraterritoriale kosten of toepassing van de 30%-regeling.
De vrije keuze tussen vergoeding van de werkelijke extraterritoriale kosten of toepassing van de 30%-regeling is er altijd geweest. Voorheen kon er voor ieder loontijdvak een keuze worden gemaakt. Het kabinet heeft deze keuze ingeperkt sinds 2023. Nu moet er per kalenderjaar een keuze worden gemaakt om óf de werkelijke extraterritoriale kosten te vergoeden óf de 30%-regeling toe te passen.
-
Aftopping van de onbelaste vergoeding tot 30% van de WNT-norm.
Per 1 januari 2024 geldt de WNT-norm voor de 30%-regeling. De WNT-norm wordt in de volksmond ook wel de Balkenende-norm genoemd. Deze aftopping heeft als gevolg dat de 30%-regeling alleen mag worden toegepast op het deel van het fiscale loon dat de WNT-norm (€ 233.000) niet overschrijdt. De maximale vergoeding bedraagt hierdoor in 2023 € 69.900.
De aftopping vindt plaats op jaarbasis. Als de 30%-regeling voor een gedeelte van een kalenderjaar geldt, wordt deze norm naar rato op het fiscale loon toegepast.
Voorbeeld: stel, een werknemer ontvangt een salaris van € 250.000. De onbelaste vergoeding op basis van de 30%-regeling zou dan € 75.000 bedragen. Deze wordt echter door de nieuwe aftoppingsregel gemaximeerd tot € 69.900, waardoor € 5.100 niet gericht is vrijgesteld. Over dit gedeelte zal zoals over de rest van het fiscale loon loonheffing moeten worden ingehouden of het gedeelte kan onder de werkkostenregeling worden geschaald.
-
Overgangsregeling
Voor deze aanpassingen is er een overgangsregeling: wanneer een werknemer in het laatste loontijdvak van 2022 een 30%-vergoeding genoot, blijven bovenstaande aanpassingen tot en met 31 december 2025 buiten beschouwing. Dit betekent dat voor deze werknemers de aftopping per 1 januari 2026 in zal gaan. Als een werknemer na 31 december 2022 na onderbreking opnieuw ingekomen werknemer is, dan is de overgangsregeling tot de onderbreking van toepassing en vindt daarna wel aftopping plaats. Voor werknemers bij wie de 30%-regeling op of na 1 januari 2023 voor het eerst wordt toegepast, geldt de overgangsregeling niet en is de aftoppingsregel per 1 januari 2024 van toepassing.
Heeft u vragen op het gebied van onze dienstverlening of anderszins? Indien u ons contactformulier invult, nemen wij zo spoedig mogelijk contact met u op.
